سه ساله.....انتظارفرج ازنیمه خرداد کشم
ماه شوال بود ،بعداز ماه مبارک رمضان،دوتا خط موازی صورتی بهم لبخند زدند وتو اومدی ...از همون روز قصر صورتی توی قلبم ساختم برای اومدنت،فرش قرمز انداختم از دم قصرتازیر پاهای کوچولوت .... نازنین زهرای من ،سه سال واندی شداز آن لبخند موازی تاامروز.... بودنت به واقع برای من برکت بوده وهست، برکتی پراز عطر شیرین مادری... از لحظه اومدنت مینویسم تا امروز... لحظه به لحظه ورودت به این دنیا یادمه ...موقع هایی که درد میکشیدم فقط به کسایی که ملتمس دعا بودن دعا میکردم وجالب این بود که پرستارها میومدن والتماس دعا میگفتن ومن شک ندارم اون لحظه فرشته ها دعا را تا پیش خدا بی واسطه میبردن...شیرینی لحظه ای که اولین صداراشنیدی یادمه...صدای اذان........
